Het paadje langs het kerkhof richting Jan Linders heeft nu echt een naam. Het doet denken aan het feit, dat de voetbalclub er speelde. Zo blijft de herinnering aan de voetbalclub levendig. Het Hay Thiesenpedje helpt daaraan ook mee.
Het paadje (pedje) zal ook nog verlicht worden. Wat wil je nog meer.
Op de hoek van de Spoorstraat en de Burgemeester van de Berghlaan heeft de gemeente een nieuw bord geplaatst. Op het bord wordt duidelijk aangegeven dat het verkeer uit de laan voorrang moet geven, ook aan het verkeer van de Swolgenseweg.
In het bosje in de wandelroute van de Acht van Tienray is weer een bever actief. Hij heeft waarschijnlijk niet goed naar zijn ouders gekeken, want de bomen vallen een heel eind van het water op de grond. En dat kan nooit de bedoeling zijn. Het is een veelvraat, want hij heeft bijna tien bomen aangevreten.
Op de Spoorstraat vind je deze opgeblazen sneeuwpop.
Af en toe begeeft één van de grote figuren het en gaat erbij liggen.
Op 23 september 1944 stortte een Amerikaande bommenwerper neer bij het klooster in Meterik. Thomas Wilcox en Reginald MacNeil kwamen in Tienray en omgeving terecht. Beiden waren te vinden bij de familie van Mart Mooren, in Swolgen bij de familie van Cisca de Mulder en in Tienray bij Hanna van de Voort en in het missieklooster. Van Egbert de Mulder kreeg ik bericht dat Thomas in november was overleden.
In het weekend van 14, 15 en 16 december wordt een tentoonstelling gehouden onder de titel “stein & iëzer”. John Stultjens is de man die daarvoor verantwoordelijk is. De tentoonstelling wordt gehouden in de voormalige feestzaal van Tienray. Als je er een feestje wilde houden, dan moest je alles zelf regelen: bestek, porcelein, kok enz. Lekker ouderwets.
Het voormalige vakantiehuis ’t Raaijke wordt momenteel voor een jaar gehuurd door “Bijzonder”.
Dat willen ze laten weten ook. De juffrouw die ik sprak vond wel, dat het beestenspul nodig schoongemaakt moest worden. Als U meer over het gebouw wilt weten kunt U in het zoekvenstertje “Raaijke” invullen.
Onlangs kwam ik op de Stationslaan en het viel mij op, dat er een mooi bosje rozen bij het monumentje lag.
Het monumentje herinnert aan de vele mannen, die in oktober en november 1944 werden opgepakt om in Duitsland te gaan werken. Grad Versleijen werd bij de beschieting van de trein net voorbij Breijell zwaar gewond en overleed later in het ziekenhuis aldaar. De overige mannen moesten werken onder gevaarlijke omstandigheden en kregen slecht te eten. Daarom gingen veel mannen bedelen. Zo kreeg Jan Reintjes uit Broekhuizen zeventien macrons, omdat hij 17 jaar geworden was. Al die mannen werden pas in april, mei bevrijd. Voor meer informatie zie “deportatie”