Spaanse griep

In oktober 1918 brak in heel Europa de zogenaamde Spaanse griep uit. Het werd een kwaadaardige epidemie. Er sterven massa’s mensen, vaak waren ze binnen enkele dagen gezond en dood, waarschijnlijk ten gevolge van ondervoeding. Zo vielen er miljoenen slachtoffers. In Tienray en omgeving hadden de ziekenzusters handen vol werk. De schrik zat er bij de bevolking goed in, vooral nadat er in Venray veel sterfgevallen waren. Ook het klooster werd niet gespaard. Ten laatste waren er op het einde nog maar enkele zusters op de been. Gelukkig ook de wakkere Expedita. Zuster Maximiliana was er het ergste aan toe en kreeg longontsteking. Onze overburen, de meisjes Camps, boden zich aan om voor onze koe en varkens te zorgen. Dat werd dankbaar aanvaard. Gelukkig kwamen alle zusters de ziekte te boven, hoewel sommigen danig verzwakt waren door de aanhoudende hoge koortsen.