Het personeel van Jan Linders doet haar best.

Intussen is het werk klaar en kunnen we over het nieuwe brugje onze tocht vervolgen.
Of er mensen in de beek getuimeld zijn is niet bekend. Dit oerdegelijke brugje, zeg maar brug, is veel veiliger.

Grepen uit de geschiedenis van Tienray. Op de laatste bladzijde in dit boek staat de datum vermeld: 30 september 1982. In dit boek staan enkele belangrijke vondsten vermeld:
– Gevonden maalsteen langs de Burgemeester v.d. Berghlaan.
– Bij de aanleg van de spoorlijn eind 19^e eeuw nabij het station een grafveld met Gallo – Romaanse urnen waarschijnlijk naar Rijksmuseum Amsterdam en Museum Nijmegen;
– Steenfabriek Van Daal een grote beschadigde urn en een kleine; (Hallstadt)
– idem: zwaard

– Langs de Paardenwei: enkele vazen kruiken en potten gevuld met beenderen;
– Langs de Meerlosebaan: een urn (naar burgemeester Kellenaers)
– Langs het voetbalterrein een pijlpunt uit de bekercultuur volgens dr. H.J. Beerkens
– Langs de Meerlosebaan links een mes (museum Venray)
– Nabij de plek van de kluizenaar enkele houten kruisjes, die weer herbegraven werden.
– Op de grote heide richting Oirlo enkele grote zwerfstenen. (naar het huis van Hanna)
Verder staan er veel onderwerpen vermeld zoals:
de watermolen, de kapel en kerk, de pastoors (van Swolgen) Theo van de Voort beschrijft ook in wat voor toestand het beeld van de engelbewaarder er aan toe was. Bijna alles wat tot poeder geworden.
Ook de oorlog kreeg aandacht zoals de verwoesting van de kerk en de wederopbouw. De bevrijding wordt in een apart hoofdstuk beschreven.
Het klooster met kleuterschool, onderwijs aan meisjes, huishoudonderwijs,
De post, het spoor, de vier weegbruggen bij: Wijnhoven, Van Rijswick, Janssen en Kelders. De schoolstrijd werd pas in 1960 beslecht met de bouw van de Mariaschool aan de Bernadettelaan. De fanfare, de mert,

Maandag aanstaande zal het nieuwe brugje klaar zijn. Er moeten nu uit veiligheidsoverwegingen twee leuningen aan.

Ongeveer 25 jaar geleden hebben Wiel Nabben en ik de “Acht van Tienray” aangelegd. We moeten zeggen, dat het een geweldig succes is geworden. In 2016 is het “Pieterpad” verlegd en komen de vele wandelaars door Tienray. Zodoende is ons Amazonegebied ontstaan. Het is klaar voor de krokodil.

Maar opgelet: Als U nog een wereldfoto wilt maken van dit brugje met het achterliggende Amazonegebied dan moet je vlug zijn. Dit brugje met één armleuning wordt binnenkort vervangen. Her brugje is en blijft van het Waterschap. Het wordt vernieuwd en krijgt twee leuningen.

Het is mogelijk, dat U om moet lopen. Dat gaat iets anders dan met de brug over de Lek. Maar het kan wel twee weken duren.

.

In de omgeving van de Leemberg en het Tasveld wordt driftig gebouwd. Alle bewoners komen uit Tienray op één na. Die bewoners komen uit Almere.

Op de Swolgenseweg staat dit huis. Speciaal zijn de dakpannen, die als zonnepanelen werken.

In de kloostertuin is een ruimte ingenomen door de kabouters.

In het bos zijn nog meer dingen te ontdekken. Zo is er een grotje waar vroeger een Mariabeeld in heeft gestaan. Maar er is ook een perelaar, waar de zusters maar wat graag onder liepen te genieten van de bloesem. Er is nog een beetje van te zien. Genieten van de peren was er niet bij, omdat de Tienrayse jeugd er eerder bij was.

Dit is toch een mooi gezicht.

Heel lang geleden heette het plein voor de kerk het “Beatrixplein” Ook de bushalte had die naam en uit deze foto blijkt dat het café met restaurant ook zo heette. Waar de kapper zat is ook duidelijk te zien. Waar nu de friettent is. Deze foto kreeg ik van Jo Hofman kleinzoon van Johan en Maria Hofman – Bexkens.

Als U naar de beklimming van de Annapurna door Mathieu van Rijswick wilt luisteren dan moet U in het zoekvenstertje die naam vermelden.